-
1 wystarczająco
wystarczająco [vɨstarʧ̑ajɔnʦ̑ɔ] adv\wystarczająco dużo ausreichend viel\wystarczająco szybko ausreichend schnell -
2 dosyć
1) ( wystarczająco dużo)mieć dość czegoś von etw genügend haben3) ( zniecierpliwienie)mam tego dość! ich habe genug davon!, ich habe es satt!dość tego! es reicht!4) ( ponadto)nie dość że..., to jeszcze... nicht nur, dass..., sondern sogar... -
3 vorhanden
1) ( verfügbar) dostępnyes waren ausreichend Vorräte \vorhanden było wystarczająco dużo zapasów2) ( existierend) istniejącyes sind gewisse Bedenken \vorhanden istnieją pewne wątpliwości
См. также в других словарях:
dostatek — m III, D. dostatektku, N. dostatektkiem 1. blm «dobrobyt, zamożność, bogactwo» Żyć w dostatku. 2. lm M. dostatektki, D. dostatektków zwykle w lm, przestarz. «to, co się posiada, mienie, dobytek» Używać dostatków. ◊ dziś żywa: Opływać w dostatki… … Słownik języka polskiego
dosyć — 1. «przysłówek oznaczający: tyle, ile trzeba; dostatecznie, wystarczająco dużo» Mieć dosyć czasu na naukę. Mieć dosyć pieniędzy. Nie móc się dosyć napatrzyć pięknej pannie. ◊ Dosyć, że… «słowem, w każdym razie» ◊ Nie dosyć na tym «nie tylko to,… … Słownik języka polskiego
wola — ż I, DCMs. wolali, blm «dyspozycja psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, a zaniechania innych» Coś zgodne z… … Słownik języka polskiego
zmieścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zmieszczę, zmieścićści, zmieść {{/stl 8}}{{stl 7}} dać czemuś wystarczająco dużo miejsca, zapewnić czemuś miejsce; pomieścić, zawrzeć coś gdzieś lub w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Autokar zmieścił kilkadziesiąt… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tyle — + m. os. tylu; D. tylu (z rzeczownikami w lp tylko: tyle), CMs. tylu, B. ż. rzecz.=M., m. os.=D., N. tylu a. tyloma 1. «zaimek liczebny wskazujący, zastępujący liczebniki główne lub nawiązujący do nich» Nie mam tylu kopert. Tyle mogę ci dać. Tyle … Słownik języka polskiego
posolić — dk VIa, posolićlę, posolićlisz, posolićsól, posolićlił, posolićlony «dodać do czegoś soli, posypać solą, uczynić coś wystarczająco słonym; osolić» Posolić potrawę do smaku. Za dużo, za mało posolić zupę … Słownik języka polskiego
dosyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tyle, ile trzeba; wystarczająco; dostatecznie dużo; dość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy masz przy sobie dosyć pieniędzy? Najadłem się dosyć. Mam już dosyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tyle, ile trzeba; wystarczająco; dostatecznie dużo; dosyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarobił na tym dość pieniędzy, żeby kupić samochód. Dość się już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień